Желтоқсан алаңындағы жыр
Ұжданымды ұлтан етпек табанға,
Қарғыс айтып қан соқталы зауалға.
Айналып жүр қазақтың кең аспанын,
Ұлы ерліктің сыймас жыры қағазға.
Жазғы түн. Жайлау
Сол жайлау шіркін…
жатқан бір шөбі жайқалып,
Өрістен мама сиырлар қайтар найқалып.
Шар саулықтарың жайлаудың салқын түнінде,
Алтай. Қыс. Сағыныш
Аязына сүңгисің
Айдалада,
Жылылық бар онда бір ойламаған.
Тұмсығыңмен жұтасың,
Үнсіздіктің дауысы
Иә, бұдан ілгері ілкі дәуір,
Кісіліктің көтеріп құлпын ауыр,
Тау білсе де, жау білмес сырын, мұңын,
Көшіп-қонып жүретін тылсым ауыл.
Келіншектің баласы
Жаңа уайым жамаған ескі қайғы –
Жалғыздықтың жамалын осқылайды.
Ерсіз үйдің еңсесін езе басып,
Тағы да бір қалаға кеш құлайды.
Қайран сөз
Бұлар шулап жазады,
Измдердің иір-иір жолдарын,
«Елесінің ұзын-ұзын қолдарын»,
Өзі ішінен өзі мыңға бөлініп,
Ағыны арна бұзған...
Білмеймін, не керемет теңдеседі,
Білмеймін, не ғажайып шендеседі.
Сол ақын «домбыра» деп жыр бастаса,
Бойынан екі ішектің ел көшеді.
Қасым – сөз, Қасым – тағдыр
Не дейді, міншіл кәрі, сыншыл жасым,
Сөйлесін, ақын жайлы, қымсынбасын.
Туған жер кеудесінен қайнап шыққан,
Жыр едің қандай мөлдір, шіркін Қасым!
Қатпар да қатпар, қатпар сөз
Баурыңда тарпып бақытты кешетін жылдар болады,
Өртеңге шыққан өндірдей өсетін жылдар болады.
Сағымдай бәрі басыңнан көшетін жылдар болады,
Шойындай жаншып жаныңды өтетін жылдар болады.
Тұр әлі Қазтуған жыр, Доспамбет үн
Шіркін-ай,
Баяғыдай болса егерде,
Мына жұрт ақыл таппай теңселер ме?!
Соғысқа өзің бастап шығар едің,
Қазақ. Ту. Сәлемдеме
Ағамның содыр ұлы бар еді,
Алтайда қалған ауылда.
«Ерлігін» естіп отырам әлі,
Тілдессем аға-бауырға.
Пікірлер
-
Дұрыс
Дұрыс -
рарарарар
маған ұнады -
Айтолқын
Сайысқа барамын өте қызық екен -
Кәусар
Авторы кім
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі